Thuisonderwijs 3. 0 ?
Beste lezer dezes, wat leuk, dat jij het nog volhoudt met dat geroeptoeter van de Roeptoeter en dat jij ook dit relaasje zal gaan lezen!
Ik was met mijn kleinkinderen, ja zo oud ben ik al, in de speeltuin en keek tevreden rond. Wat zijn mijn kleinkinderen toch een handige rakkers en wat hebben we het toch goed voor elkaar, hier, in deze buurt! En wat leuk, dat ik ook zoveel jonge vaders tegenwoordig actief bezig zie met hun kroost! Papadag of Coronathuiswerkverplichting? Kijk, daar, bij de schommels, daar spot ik weer zo’n betrokken vader. Hij duwt zijn kleine meid van hooguit drie jaar, of nee, twee, ze draagt nog een luier, nou ja, dat zegt op zich niks, dus laten we het op drie jaar houden, en ondertussen vertelt hij haar een goed verhaal. Hij praat voortdurend en gesticuleert erbij met zijn vrije hand. Thuisonderwijs 3.0.! In de frisse lucht! Eropuit met je kroost! Fantastisch! Wat onderwijst hij haar? Ik schuifel nieuwsgierig dichterbij, zodat ik nu zijn woorden glashelder kan opvangen. Ik val er middenin. (…)…”kwestie is deze: hoe verhouden wij als kleine uitgeverij ons tot de discussie die is opgeworpen, doordat ‘men’ ( hij zet hierbij twee denkbeeldige aanhalingstekens in de lucht. De schommel is even helemaal los.) … het niet goed vindt, dat literatuur door een zwarte Amerikaanse zou gaan worden vertaald door een blanke, genderneutrale debutant uit Nederland?”…(…)
Ach…ben ik er weer ingestonken! Hij is niet bezig met zijn dochtertje- op- de- schommel, maar combineert zijn papadag/Coronathuiswerkplicht met het houden van een conferencecall! Zo schrik ik toch ook elke keer weer van de handsfreebellende en luid in zichzelf pratende medemens op de stoep en in de bus of trein of op het perron. Daar kan ik maar niet aan wennen, ja, zo oud ben ik al! Mijn eerste reflex blijft: medelijden met de dolende en misschien ernstig verwarde persoon. Totdat ik me realiseren moet, dat de hardop pratende niet tegen zichzelve praat en ook niet tegen mij, maar tegen een verdikking in een draadje of tegen een draadloos met hem of haar verbonden zijnde persoon ergens elders in het digitale universum. Dat het geen gevaarlijke gek is of een losgelaten freak met wellicht een enkelband, maar dat dit de Nieuwe Mens is: de HOMOBILEPHONENS, die zonder enige gêne noch gevoel voor privacy zijn/ haar hele hebben en houên luidkeels openbaart. De ruzie met het vriendje, de discussie op het werk, de reprimande van de ondergeschikte, die belangrijke info zou hebben gelekt (…”Hier mag niemand iets over te horen krijgen, snap je dat?”), we moeten er allemaal getuige van zijn en ervan meegenieten in de openbare ruimte.
Nou ja, wie weet wat dat driejarige wurm, of was ze twee?, op die schommel er alsnog van opsteekt?