Alles of niets
En daar sta je dan weer… bij de ver geopende deur van je vers ingerichte klaslokaal, helemaal klaar voor de start van alweer een nieuw schooljaar. Je hebt er zin in! Kom maar op! Nieuwe leerlingen schuifelen schoorvoetend naar binnen of buitelen botsend over de drempel op zoek naar hun nieuwe plekje. In de gangen stromen ouders en kinderen en collega’s gestaag aan je voorbij. Ah! Daar loopt… laten we haar ‘Klazien’ noemen… Wat heb je een fijn contact met haar gehad het afgelopen schooljaar! Aardige vrouw, open en spontaan en altijd in voor een lolletje en voor een goed gesprek. Op de laatste schooldag kreeg je van haar, buiten het oog van de klassenouders, de ‘Toon Tellegen bijbel’: al zijn korte dierenverhalen gebundeld onder de titel: Misschien wisten zij alles. Zij schreef op het schutblad: Lieve Corinne, wat ben jij een bijzonder mens en wat heb ik veel van jou geleerd. Anne heeft het nog nooit zo fijn gehad bij een juf of meester. Bedankt voor een bijzonder jaar en tot snel!
Haar Anne zit nu een deur verder in de gang, bij de collega van groep 7. Je roept: “Goedemorgen! Fijne vakantie gehad?” Anne wil naar je toe komen, maar Klazien pakt hem kordaat bij een schouder en duwt hem naar zijn nieuwe lokaal, alwaar zij zijn nieuwe leerkracht met een stralende glimlach begroet. Ze heeft ook al een cadeautje mee: een vrolijk ingepakte beker met theezakjes en wat lekkers erin. Jou negeert ze. Huh? Ben je er toch weer ingestonken? Heb je het weer niet in de gaten gehad, dat een leerkracht niet echt vrienden kan zijn met de ouders van zijn/ haar/ diens leerlingen? En je dacht dat je dat zo langzamerhand prima van elkaar had leren scheiden. Weet je nog, hoe te diep je ging in je eerste jaar als juf en hoe de verwarring toesloeg, toen je merkte, dat ouders, niet allemaal, maar sommige zeker, het heerlijk vonden om met jou op vriendschap lijkende banden aan te halen, alleen tijdens die periode, dat je hun kind (eren) in de klas had en dat ze je daarna evenzosnel weer lieten vallen, omdat ze nu hun glimlach en waardering voor de nieuwe leerkracht van hun kroost moesten reserveren? Opportuun intensief contact. Heel efficiënt en het werpt vruchten af: door met jou een goed contact op te bouwen, ben jij misschien ook meer bereid om extra goed op hun kind te letten… Hmmm… een gewaarschuwd mens telt voor twee… en… je bent nooit te oud om te leren. Je hoopt, dat de kinderen dit schooljaar veel van jou en van elkaar zullen opsteken en jij evenzoveel van hen en van hun ouders. En als je het even niet meer weet, doe dan als de Roeptoeter: raadpleeg Toon Tellegens wijze dieren: misschien weten zij alles? Of ook eigenlijk niets? Hoe dan ook: Aan de slag! Moedig voorwaarts!