Kleur bekennen

En? Kijktip van www.deroeptoeter.nl opgevolgd? Gekeken naar de documentaire serie : De school die kleur bekent? Goed hè? Zoals ze die kinderen hebben begeleid in hun ontdekkingstocht naar vooroordelen, institutioneel racisme en de effecten van white privilige? En wat een mooie mix van kinderen was het! Van klassiek bleke peenharigen tot en met klassiek donkere kroeskoppigen! Heel zelfbewust allemaal en ze voelden zich vrij genoeg om te zeggen wat ze dachten, zonder rancune, wel met emoties! Ze kwamen nader tot elkaar en zichzelf. Ik ben benieuwd naar het vervolg. Houden ze hun verbrede blik op elkaar vast? Het kijken naar deze serie heeft mij ook geholpen om de moed niet op te geven en om de nieuwe generaties te vertrouwen: zij gaan het beter doen dan ik en mijn witte geprivilegieerde generatiegenoten van goed opgeleide, westerse, witte vrouwen uit een warm nest. Hoewel?
Op het station van den Haag miste ik de trein. Ik moest een half uur wachten op de volgende, zette mij op een bankje op perron 9 en wachtte af. Achter mij zaten twee meiden van onbestemde leeftijd. Rond de 20? Dat kon ik niet helemaal inschatten. In tegenstelling tot wat ik mijn klas vaak heb wijsgemaakt, heb ik géén ogen in mijn rug! En me helemaal omdraaien om ze eens goed te bestuderen, dat kon natuurlijk niet… Ik viel middenin hun gesprek.
“Ik vind het echt niet chill, weet je!”
“Doe niet zo fucked up…!”
“Ik doe niet fucked up. Ik mag toch zeggen wat ik denk?”
“Ja…ja…”
“Het gaat de hele vibe veranderen als die chick erbij komt!”
“Denk je?”
“Hun hebben een hele andere attitude!”
“Wat dan? Muzieksmaak? Kleding?”
“Neeheeee… gewoon, je weet wel… hun zijn gewoon anders dan ons…!”
“Een beetje wel, misschien…”
“Ze gaan als nieuwe bij K-fucking-3 toch ook niet voor een donker meisje? Waarom moet er bij ons dan wel één?”
“Wij zijn geen K3….Je bent zeker bang, dat ze beter danst dan ons?”
“Pfff…echt niet…. Hun zijn bang, dat we niet woke genoeg overkomen en dat we daarom dan niet goed zullen scoren bij de jury…!”

Okay… we zijn er dus nog niet helemaal…