Pisa Paniek

Beste mensen, heeft de Pisa paniek jullie ook af en toe in de houdgreep? Jullie onderwijsmensen? Ouders? 1x in de zoveel tijd wordt wereldwijd getoetst, niet wezenlijk onderzocht, maar alleen kaal getoetst, hoe de verschillende landen ten opzichte van een totaal willekeurig gekozen gemiddelde scoren op het gebied van onderwijs. Toetsresultaten worden vergeleken en langs een in mijn ogen nogal schrale meetlat gelegd. Wie heeft de meetlat bedacht? Wie heeft bepaald wat kinderen van 15 of 16 jaar moeten kunnen en kennen en weten en doen?
Met dat naast elkaar leggen van toetsresultaten wordt gemeten hoe onze pubers wereldwijd lezen en rekenen en wat ze weten van de wereldgeschiedenis en topografie en ook hun prestaties op het gebied van techniek en de natuurwetenschap worden met elkaar vergeleken.
Volgens die metingen daalt de kwaliteit van het Nederlandse onderwijs gestaag. Met name op het gebied van het begrijpend lezen en het koopmansrekenen zakken we op de schaal van Pisa. (Ik zou nu natuurlijk een grap kunnen maken  met als basis: de associatie die Pisa bij mij oproept: scheve toren= scheve metingen, maar dat doe ik niet! Het zou de ernst van mijn betoog onderuithalen.)
Pisa Paniek!
Ook op school is dat te merken! De Pisa Paniek zorg er bijvoorbeeld voor, dat de makers van lesmethodes de van hen materiaal betrekkende schooldirecties en leerkrachten onmiddellijk gaan bestoken met nieuwe methodes en andere, betere strategieën en zelfs reddingsplannen voor de bedreigde vakken. Nou, dat helpt! NOT!

Voorbeeld? Voorbeeld!:

De bedenkers van de methode Nieuwsbegrip (het vak begrijpend lezen gekoppeld aan de actualiteit) hebben na het laatste onderzoek hun strategie totaal gewijzigd en verkondigen verlossing, mits de leerkrachten op de werkvloer precies hun vernieuwde stappenplannen zullen volgen, met het liefst een stopwatch in de hand in een klas met maximaal 21 voorbeeldige leerlingen! Hun aanpak is radicaal omgegooid! De manier waarop het vak jaren werd gegeven, is door de bedenkers zelf nu intens afgefakkeld!
Dan hebben we op het rekengebied de Bareka adepten. Zij bestoken het werkvolk met extra oefeningen voor hun leerlingen, digitaal, in het automatiseren van rekenbewerkingen t/m 10, of 20 of 100 en in het tempo maken bij het plussen en minnen en vermenigvuldigen en delen. Zo zullen alle leerlingen snel en efficiënt leren cijferen, maar wel op straffe van het thuis met pap en map minstens 4x in de week ¼ uur oefenen.

Maar ( en die voelde lezer dezes al aankomen, toch, die maar?)… waarom lezen die pubers niet zo graag meer? En hebben zij zelf last van dat terugvallende scoren met cijferen? Is het schadelijk voor onze samenleving? Zal het slecht aflopen met ons in de toekomst? Hoe lang moeten we vasthouden aan eerder opgedane inzichten?  Al dan niet beproefd of bewezen lonend? Dat staat niet in de Pisa overzichten. Ik durf te stellen, dat dat dus wel meevalt, mensen…
Stel je bent een puber. Neem je dan een Harry Potter film mee uit de bieb, of kijk je naar zo’n dikke pil van een boek? Waar haal je meeste info uit? En de meeste kicks? En het meeste plezier? Wat prikkelt je fantasie? Hoe vergroot je het beste je Engelse woordenschat? Ga je überhaupt nog naar een bieb?Of deze: Je moet even snel uitrekenen, of je die spijkerbroek deze maand al van je zakgeld kunt betalen. Zet je dan een nadenkend gezicht op, de wijsvinger tegen de slaap en een hand onder je kin of pak je je mobieltje met de rekenmachienknop?

Ik bedoel maar!
Wat is het probleem?
Waar ligt de kern?

Zijn onze kinders niet te snel afgeleid, te overprikkeld? Zijn ze nog wel voldoende medeverantwoordelijk voor hun leerproces? Worden ze niet teveel bij de hand genomen, gepusht, getriggerd, gesleept om van het ene hoogtepunt naar het andere te stuiteren? Mogen ze nog wel zelf nadenken over wat goed voor ze is of is het meteen scoren met die hap en het liefst zo hoog mogelijk?

Ja, dat is wat ik me afvraag.

Doe niet mee aan de Pisa rat race koorts: denk na, neem de tijd, kijk naar je kids en ga met ze in gesprek! Kijk door hun ogen of op zijn minst eens even vaker mee over hun schouders. Wat beweegt ze?

En dan samen aan de slag!

Succes!